Odwrotny bieg spraw

Od miesięcy zastanawiam się, jak zakończyć cykl esejów o Orpheusie, który publikuję na mojej innej stronie w Bloggerze - academia alexandria. Przyjąłem formę pisania "od tyłu", więc tekst początkowy sygnowany jest jako część 4 pełnej wypowiedzi o Orpheusie, a część 1 powinna być zakończeniem. To jest dość karkołomne przedsięwzięcie - przedstawiać jakąś sprawę od końca. W opowieściach typu "z życia wziętych", albo w opowieściach literackich, taka forma graniczy z nieudanym eksperymentem.

W opowieściach mitologicznych, legendarnych i symbolicznych, bajkowych wspomniana konwencja, cofanie się od końca do początku, jest nawet w pewnym sensie twórcza. Np. pozwala ukazać ukryte sedno opowieści. To zagubione sedno. Właściwy klucz do zamka. I zdarza się, że oto cudownym sposobem drzwi otwierają się przed nami.

Lecz eseje o Orpheusie mają inny cel. Chcę bowiem mitologiczny wątek, jeden z ważniejszych w mitologii greckiej, wpleść w codzienność. Czyli też odnaleźć kontynuację mitu o Orpheusie i Eurydike we współczesności - nie tej podniosłej, ale zwykłej. Stąd właśnie płynie trudność napisania zakończenia do cyklu esejów, w rzeczy samej części 1.